Daar ben ik dan eindelijk weer. Het heeft even geduurd voor ik weer de inspiratie voelde, om een blog te schrijven. Eerder deed ik dit voor mijn eigen persoonlijke leven eigenlijk heel vaak, maar dat voelde op de een of andere manier laagdrempeliger. Wel had ik altijd al het gevoel dat dit iets was wat ik leuk vind om te doen.. Maar ja, zonder inspiratie kom je niet zo ver he.
Er is veel gebeurd in mijn leven het afgelopen jaar en voor veel mensen is het een gewoonte om zo aan het einde van het jaar even terug te kijken op hoe het jaar is verlopen. Wat was fijn en wat niet en wat wil je als bijvoorbeeld eigenschap van jezelf wel of juist niet meer mee nemen naar 2022. Een van de dingen die ik mee wil nemen naar 2022 is 'verveling'. WAT?!
Okay, ik zal het even uitleggen, wie weet wil je het ook toevoegen aan je lijstje.
Eind oktober ben ik volledig gestopt met werken bij een vaste werkgever. Dit was echt een mega spannende stap. Voordat ik stopte had ik honderden fantasieën over wat ik allemaal met mijn tijd zou doen, als ik eenmaal alle tijd van de wereld zou hebben en het zo kon in delen zoals ik wilde. Totdat het zover was..
Ja de eerste dagen was het echt heerlijk. Even lekker wat langer in bed blijven, vaker afspreken met vriendinnen, af en toe lekker met de voetjes in het zand. Terwijl tegelijkertijd probeerde ik ook zoveel mogelijk 'productieve afspraken' in te plannen. Wat ik hier mee bedoel is: afspraken waar ik geld mee kan verdienen. Ondanks dat ik verwachtte dat ik veel meer energie zou hebben, nu ik niet meer hoefde te werken binnen een vaste structuur, had ik eerder minder energie.
Oeff!! Wat pittig om nu ineens zelf te moeten nadenken en voelen wat goed voor mij is. En het dan ook nog gaan toepassen?! Geen vaste werktijden meer.. heerlijk! Maar... wanneer stopt een werkdag dan eigenlijk? Stopt die überhaupt? En ook ineens allemaal zorgen over, wat als ik niet genoeg geld verdien om mijn maand door te komen?!
Al met al kwam ik er eigenlijk achter, dat ik me dus nog moeier voelde, toen ik eenmaal voor mezelf was begonnen met werken dan daarvoor. Tot ik uiteindelijk tot het besef kwam 'dit kan toch niet de bedoeling zijn van mijn eigen purpose leven'. Ik dacht dat je daar juist energie van zou krijgen?! Nu ik voor mezelf ben gegaan, kan ik natuurlijk letterlijk niemand de schuld geven van iets tegen mijn zin in moeten doen of me uit de naad moeten werken, behalve MEZELF. Dus ik wilde iets gaan veranderen, zodat het wel goed zou gaan voelen voor mezelf. Minder vanuit angst leven, meer vanuit liefde. Meer doen van wat ik leuk vind en minder van wat niet.
Gelukkig, heb ik een hele leuke business coach die precies weet hoe zo'n proces verloopt, om vanuit een angst en schaarste mindset naar een mindset van liefde te gaan leven.
Haar advies? 'Talina, als jij het gevoel hebt dat jij drie dagen in bed moet gaan liggen, omdat je dat nodig hebt.. dan doe dat! Wat is nu 3 dagen op je leven waarin je altijd al van alles hebt gemoeten behalve vanuit je hart te leven. Ik wil weten, waarom je na die 3 dagen weer op staat. Voor wat wilde je je bed uit komen? Waar ging je vuurtje weer van aan?'
Nou dat was een heel mooi advies, tot dat bij mij alle 'ja maars' naar boven kwamen. Ja maar, wat als ik dat doe... en mijn klanten dan? En mijn geld dan? En ben ik dan geen slechte......? Bla bla bla. Tja het stemmetje uit mijn ego is niet altijd even lief voor mijzelf.
Het kostte me een aantal weken, om in rustiger vaarwater te komen, na alle afspraken die ik al gepland had staan. Zodat ik ook daadwerkelijk toe kon komen aan de rust die ik eigenlijk nodig had en om ook met mijn 'ja maars..' te dealen. Het lukt me niet altijd om al die info uit een coaching gesprek in 1 keer om te zetten.. Dit kost wat verwerkingstijd.
Nou en eindelijk was het daar, de tijd om niks te doen. TADAAAA! Okay?! En nu?! Wat ga ik dan nu doen? In bed liggen? Over instagram scrollen? Een home workout? Een taart bakken? Nee eigenlijk heb ik nergens zin in. Okay dan doe ik niks... 'Ja maar... dat vind ik ook niks aan?! Bah! En die social media ben ik nu ook wel een keer zat.'
Ik had geen zin om iets te doen, maar ook niet om niks te doen... Ken je dat gevoel?
En daar kwam de innerlijke criticus weer.. 'Tja Talina, jij hebt hier om gevraagd. Weet je eigenlijk überhaupt wel wat je wilt?' 'Kun je dit eigenlijk wel aan, dat ondernemen?' Bla bla bla... Ja zo gaat dat als het leven even stil valt en je niets te doen hebt om je af te leiden. Ik kwam er ineens achter dat dat stemmetje in mijzelf, helemaal niet zo lief is voor mijzelf.
Na een aantal dagen met dat gevoel te hebben rondgelopen, was ik helemaal zat van mijzelf en van het niks doen. Volgens mijn coach is het dan ook heel normaal dat je erachter komt, dat je even helemaal niet weet en voelt wat je dan wel leuk vindt om te doen... Okay, ja dat heb ik 100% ervaren... Dit is namelijk het gevolg van jaren mee te gaan in een structuur dat voor jou bepaald wordt, in plaats van door jou bepaald wordt. Het gevolg van leven vanuit je hoofd in plaats van vanuit je hart.
En 'ploep' ineens was het daar... 'Weet je waar ik zin in heb? Mijn huis opknappen tot een kantoortje waar ik lekker kan werken.. en als ik dan toch bezig ben, waarom maak ik er dan niet meteen een behandelruimte van, voor reiki, coaching en psychomotorische therapie? En weet je wat nog meer? Tekenen, creatief zijn, wandelen, posts maken' etc. etc. etc...
Woooww, ineens voelde ik een boost aan inspiratie en energie om ergens voor te gaan.. YES, LET'S DO THIS! Ik ga het doen, omdat ik het wil en niet omdat ik het moet.
Zooo!! Dus nu je dit gelezen hebt, kun je je voorstellen hoe belangrijk het kan zijn om je eens wat vaker te gaan vervelen. Niet alleen omdat ik er een shitload aan inspiratie door gekregen hebt, maar ook omdat ik er achter ben gekomen dat mijn eigen innerlijke stem helemaal niet zo lief is voor mezelf. Aan dit stemmetje moet ik echt nog wel even gaan werken. In een gesprek met mij coach vroeg dit stemmetje aan haar: ' Ja maar (ego), is het dan niet goed om jezelf af en toe een schop onder je kont te geven?' Waarop haar antwoord was: 'Waar jij jezelf een schop voor onder je kont moet geven, is hoe je tegen jezelf praat. Stop daarmee! Zo praat je gewoon niet tegen jezelf. Dat doe je niet. Vanaf nu ga je alleen daar mee aan de slag, de rest van je bedrijf komt later wel! Je kunt geen huge bedrijf neerzetten en draaiende houden als jij zo met jezelf om gaat. Dat ga je niet volhouden.'
Wat een inzichten in dit proces van verveling. Een proces wat totaal niet nuttig voelt, maar wat misschien nog wel nuttiger was, dan alle acties die ik in de afgelopen weken genomen heb, bij elkaar!
Ik hoop dat jij jezelf ook wat vaker mag gaan vervelen... ik hoor heel graag wat jou bevindingen zijn, wanneer het je gelukt is dit toe te staan!
Heel veel liefs
Talina
